چرا شرکت های رزین پلیمری بالادست از پروژه های پلاستیک مهندسی اصلاح شده با 300 میلیون RMB شروع می شوند؟

در حال حاضر ، چین تعداد قابل توجهی از بنگاه های اقتصادی که در پلیمریزاسیون رزین هایی مانند PPA ، PPS ، LCP و PA66 مشغول به کار هستند ، دارد. با این حال ، چرا آنها در درجه اول رزین های پایه را می فروشند و از ورود به بخش پلاستیک مهندسی اصلاح شده برای خدمت به مشتریان تولیدی پایین دست به طور مستقیم خودداری می کنند؟ نگرانی های اساسی آنها چیست؟

دلایلی که تولید کنندگان رزین بالادست با احتیاط از ورود به قسمت پلاستیک مهندسی اصلاح شده می توانند به شرح زیر خلاصه شوند ، در کنار موانع صنعت و چشم انداز رقابتی برای کشف عوامل ریشه و کلیدی آنها تجزیه و تحلیل شده است.

I. موانع ورود هسته

1. موانع تکنیکی

فرمولاسیون و فرآیندهای اصلی: رقابت اصلی پلاستیک مهندسی اصلاح شده در طراحی فرمولاسیون سفارشی نهفته است. فرمولاسیون های با کارایی بالا اغلب به عنوان اسرار تجاری یا توسط حق ثبت اختراع که توسط شرکت های خارجی برگزار می شود ، محافظت می شود و پیشرفت ها را برای شرکت های داخلی دشوار می کند.

قابلیت تحقیق و توسعه کافی: تجمع فناوری داخلی ضعیف است. محصولات با سطح بالا (به عنوان مثال ، نایلون های نیمه عیار ، پلی فنیلن سولفید-PPS) به شدت به واردات متکی بودند. شرکت کنندگان موفق اولیه در اصلاح PPS و PPA بیشتر شرکت های چابک و محور بازار بودند.

پیچیدگی فرآیند: فرآیندهای اصلاح نیاز به دقت تجهیزات بسیار بالا و تیم هایی با تجربه تولید گسترده (شامل ایمنی ، کیفیت و کارآیی) دارند. چنین استعدادی با تجربه در داخل کشور کمیاب است (افراد بسیار تحصیل کرده اغلب از درگیری عمیق در خطوط تولید جلوگیری می کنند). علاوه بر این ، تجهیزات مرکب وارداتی (به عنوان مثال ، یک سیستم دوقلو کاملاً پیکربندی شده) می تواند نیاز به سرمایه گذاری در رسیدن به ده ها میلیون RMB داشته باشد. شرکت های تجاری پلاستیک مهندسی کوچک به طور معمول فاقد سرمایه برای تحمل چنین هزینه هایی هستند.

2. موانع Customer و صدور گواهینامه

چرخه های صدور گواهینامه طولانی: صنایع پایین دست مانند خودرو و الکترونیک ممیزی های تهیه کننده دقیق را تحمیل می کنند و به گواهینامه هایی مانند UL نیاز دارند. شرکت کنندگان جدید باید زمان ، سرمایه و صبر کافی را نشان دهند.

چسبندگی مشتری قوی: مشتریان با کیفیت بالا روابط پایدار را با تأمین کنندگان موجود ترجیح می دهند. شرکت های جدید برای ایجاد سریع اعتماد تلاش می کنند.

3. موانع کاپیتال و مقیاس

مورد نیاز سرمایه گذاری بالا: ایجاد خطوط تولید نیاز به تجهیزات وارداتی (به عنوان مثال ، اکسترودرهای دوقلو) دارد که یک خط واحد ده ها میلیون RMB دارد. اقتصاد مقیاس برای کاهش هزینه مؤثر بسیار مهم است.

فشار سرمایه در گردش: تأمین کنندگان بالادست (پتروشیمی ، فیبر شیشه ای ، مواد افزودنی) اغلب شرایط پرداخت کوتاه را ارائه می دهند ، در حالی که مشتریان پایین دست (به عنوان مثال ، قالب های تزریق خودرو) شرایط طولانی را تقاضا می کنند (به عنوان مثال ، مدل "3 + 6" - 3 ماه سپرده + 6 ماه اعتبار). این عدم تطابق فشار عظیمی را بر جریان نقدی ایجاد می کند.

4. موانع توتال و برند

کمبود استعدادهای چند رشته ای: نیاز فوری به تیم های تحقیق و توسعه و برنامه های کاربردی که تخصص در علم مواد (درک فرآیندهای اصلاح) و برنامه های پایین دست (به عنوان مثال ، خودرو ، الکترونیک) وجود دارد. به غیر از شرکت های خارجی و سیستم KINGFA (پیشرو در شرکت پلاستیک اصلاح شده چین) ، کشت داخلی چنین استعدادی کافی نیست (به عنوان مثال ، فارغ التحصیلان دانشگاه سیچوان ، دانشگاه علوم و فناوری شرقی چین ، دانشگاه شانگهای جیائو تانگ ، دانشگاه ژجیانگ بین 2000-2005 اغلب اغلب در شرکتهای خارجی وارد فروش می شوند و فاقد تجربه تولید هستند).

شناخت پایین برند: شرکت های خارجی (به عنوان مثال ، DuPont ، Polyplastics) مدتهاست که با آگاهی بالا برند بر بازار سطح بالا حاکم شده اند. شرکت های داخلی برای ایجاد اعتماد برند در بین مشتریان حرفه ای پایین دست-یک کار بسیار دشوار ، به سرمایه گذاری پایدار و بلند مدت نیاز دارند.

ii. دلایل ریشه

تاریخ صنعت چین کوتاه است و بیشتر پیشرفت های رزین پس از سال 2015 رخ می دهد. موانع فنی علت اصلی ریشه است. توسعه فرمولاسیون و فرآیندهای پلاستیکی مهندسی اصلاح شده با کارایی بالا نیاز به تجمع طولانی مدت دارد. شرکت های داخلی ، محدود به سرمایه گذاری کافی در زمینه تحقیق و توسعه و عقب نشینی از علم اساسی مواد ، تلاش می کنند تا از طریق محاصره فناوری توسط بنگاه های خارجی روبرو شوند. به عنوان مثال ، فناوری اصلاح برای پلاستیک های مهندسی عمومی (به عنوان مثال ، PBT ، PC) نسبتاً بالغ است ، اما پلاستیک های مهندسی تخصصی (به عنوان مثال ، PPA ، PPS) به شدت وابسته به واردات هستند.

از نظر تاریخی ، خودروسازان دارای سرمایه گذاری مشترک عمدتاً سیستم های تحقیق و توسعه و تولید خارجی را در اولویت استفاده از مارک های مواد خارجی قرار دادند. اگرچه افزایش سریع وسایل نقلیه برقی در حال تغییر چشم انداز است ، اما زنجیره های عرضه آنها هنوز هم تشخیص کافی برند را برای پلاستیک های مهندسی اصلاح شده داخلی نشان نمی دهد. ساختن یک برند با کیفیت بالا نیاز به تلاش مداوم و طولانی مدت دارد. به طور همزمان ، مارک های پلاستیکی خارجی در حال اجرای محلی سازی و استراتژی های کم قیمت هستند و حاشیه سود مارک های داخلی را فشرده می کنند.

شرکت های خصوصی ، محدود به سرمایه گذاری ناکافی (با تکیه بر اکسترودرهای کم هزینه که حدود 300،000 RMB هزینه دارند که برای اصلاح کیفیت نامناسب هستند ، و تحت سرمایه گذاری در استعدادهای فنی) ، تلاش برای ورود به بازارهای با ارزش بالا و درگیری در رقابت های پایین و همگن ("Involution"). مارک های پلاستیکی مهندسی خارجی ، با استفاده از سرمایه انباشته شده خود ، مزایای برند و تاکتیک های کم قیمت اخیر ، این "تکامل" را در بازار چین نیز تشدید کرده اند.

iii رتبه بندی عوامل اصلی: استعداد> تجهیزات> رزین> مواد

1.Talent: تجمع فنی و تجربه تیم تحقیق و توسعه برای پیشرفت در طراحی فرمولاسیون و بهینه سازی فرآیند مهم است. فقدان استعداد چند رشته ای (ترکیبی از مواد + دانش کاربردی - بسیار نادر و اغلب به کشت داخلی) بزرگترین تنگنا برای به روزرسانی تکنولوژیکی است. این امر نیاز به سیستم های جبران خسارت عالی و توسعه سازمانی قوی دارد.

2. تجهیزات: تجهیزات تولید بالا (به عنوان مثال ، اکسترودرهای دوقلوی وارداتی) برای اطمینان از کیفیت و ثبات محصول اساسی است ، اما به سرمایه گذاری گسترده نیاز دارد و به واردات متکی است.

3.Resin: رزین های مصنوعی با کارایی بالا (به عنوان مثال ، PA ، PPS) به واردات بستگی دارند و در نتیجه هزینه های بالا و زنجیره های تأمین ناپایدار و تضعیف رقابت محصول.

4. مواد (مواد افزودنی): سطح پایین تولید مواد افزودنی داخلی (به عنوان مثال ، مهارکننده های شعله ، عوامل سخت کننده) تأثیر نسبتاً کمتری دارد و از طریق مشارکت یا تهیه می توان کاهش یافت.

IV فرصت محلی سازی: پیشرفت های رزین و آستانه سرمایه

دستیابی به موفقیت در تولید رزین داخلی فرصتی را نشان می دهد ، اما به شرکتهای قوی اقتصادی نیاز دارند تا در زمینه اصلاح و ساخت و تولید سرمایه گذاری کنند. یک شرکت پلاستیک مهندسی اصلاح شده متوسط ​​، با توجه به واقعیت های پرداخت "3+6" بازار خودرو ، حداقل برای شروع عملیات به حداقل 100 میلیون CNY در سرمایه نیاز دارد. حتی پس از شروع ، شرایط پرداخت مشتری در پایین دست سرمایه در گردش قابل توجهی را به خود اختصاص داده و دستیابی به 100 میلیون CNY در درآمد فروش را به عنوان یک چالش بزرگ به خودی خود تبدیل می کند (همانطور که توسط پرونده سال 2018 از همکاری با یک تأمین کننده بزرگ شارژ/ولتاژ بالا در لانگگانگ ، شنژن مشهود است.

چند شرکت پلیمریزاسیون رزین مایل به سرمایه گذاری 100 میلیون CNY برای ورود به بخش پلاستیک مهندسی اصلاح شده هستند ، به خصوص دانستن این زمینه ممکن است 5-10 سال طول بکشد تا سودآور شود؟ بنابراین ، توصیه می شود که فقط شرکت هایی که دارای قدرت بیش از 300 میلیون CNY هستند باید این را یک حرکت استراتژیک بلند مدت در نظر بگیرند (و حتی 300 میلیون نفر ممکن است در یک افق 20-30 ساله کافی نباشند). شرکت های کوچک خصوصی فاقد سرمایه و تجمع تجمع هستند. این تلاش بهتر است که توسط تولیدکنندگان پلیمر بالادست توانمند هدایت شود.

به طور هم زمان ، به طور فعال به دنبال استعدادهای چند رشته ای و استفاده از تجربه آنها برای ورود سریع به بازارهای طاقچه پایین دست و ایجاد شناخت برند بسیار مهم است.

پایان

برای شرکت های رزین داخلی که به دنبال ورود به زمینه پلاستیک مهندسی اصلاح شده هستند ، اولویت بندی وضوح تحقیق و توسعه فنی و کشت استعدادیابی ضروری است. آنها باید از طریق سرمایه گذاری بر تجهیزات و تنگناهای مواد اولیه غلبه کنند ، در حالی که همزمان به دسترسی به بازار ، بازاریابی و ساخت برند می پردازند.

در سطح سیاست ، پشتیبانی از همکاری صنعت و آکادمی-تحقیق و ترویج بومی سازی رزین های تخصصی می تواند به کاهش موانع ورود کمک کند. با این حال ، توسعه بلند مدت مورد نیاز برای خدمت به مشتریان پایین دست مانند صنعت خودرو در نهایت نیاز به تفکر استراتژیک عمیق و تعهد پایدار در سطح شرکت دارد.